ارزیابی هیستوپاتولوژیک تاثیر تجویز عصاره چای سبز (camellia sinensis) بر روی بیضه موش بعد از حرارت دادن

مقدمه و هدف: در بسیاری از گونه های پستانداران بیضه ها در طول زندگی جنینی یا مدت کوتاهی پس از تولد به داخل کیسه بیضه دان نزول می یابد، جائی که درجه حرارت آن نسبت به محیط داخل شکم پائین تر است. بر اساس مطالعات بافت شناسی مشخص شده است که اسپرماتوسیت ها و اسپرماتیدها، سلولهائی هستند که بیشترین حساسیت را نسبت به حرارت نشان می دهند. حرارت همچنین باعث کاهش قدرت تقسیم سلولهای اسپرماتوگونی در طول لوله های اسپرم ساز می شود. علاوه بر این حرارت می تواند سلولهای پرستار و بافت احاطه کننده لوله های منی ساز را نیز تحت تاثیر قرار گیرد.هدف از این مطالعه بررسی هیستوپاتولوژیک اثرات تجویز عصاره چای سبز بر روی بیضه در موشهائی که بیضه آنها حرارت دیده است، می باشد. مواد و روش کار:برای انجام این مطالعه از 90 سر موش نر بالغ استفاده می شود. موشها به دوگروه حرارت دیده و کنترل تقسیم و موشهای هر گروه به سه زیر گروه کنترل، چای 500 و 750 میلی گرم، تقسیم شدند. ناحیه اسکروتوم موشهای گروه حرارت دیده بعد از بیهوشی داخل حمام آب گرم در دمای 43 درجه سانتیگراد به مدت 15 دقیقه حرارت داده می شوند، در حالیکه اسکروتوم موشهای گروه کنترل در همین مدت در حمام 23 درجه قرار داده می شود. موشها در فاصله14، 28 و 42 روز بعد از شروع مطالعه، بعد از وزن شدن با روش cervical dislocation کشته شده و بیضه آنها بلافاصله خارج شده و جهت تهیه اسلایدهای پاتولوژی با استفاده از فرمالین تثبیت می شد. نتایج و بحث: نتایج حاصل از این مطالعه بیانگر افزایش معنادار میزان اسپرماتوژنز در موشهای گروه چای سبز بود و چای سبز به خوبی توانسته بود روند ترمیم ضایعات بیضه را تسریع نماید. با توجه به نتایج حاصل از این مطالعه، استفاده از عصاره چای سبز می تواند اثرات مفیدی بر روی اسپرماتوژنز در موشهائی که اسکروتوم آنها تحت استرس حرارتی بوده اند، باشد.